مدیریت ریسک محیط زیستی خط لولۀ انتقال فرآورده های نفتی بندرعباس-سیرجان به روش پاپیونی (bow_tie)

این مطالعه با هدف ارزیابی و مدیریت ریسک محیط زیستی خط لولۀ فرآورده های نفتی بندرعباس-سیرجان به طول تقریبی 273 کیلومتر به انجام رسید. بدین منظور ابتدا اقدام به ارزیابی ریسک محیط زیستی با استفاده از روش سیستم شاخص گذاری شد. در این راستا شناسایی مخاطرات و ارزیابی ریسک از طریق تحلیل دو شاخص مخاطرات کل و آثار و تعیین امتیاز ریسک بر اساس مدل ریسک نسبی روش شاخص گذاری شکل گرفت. سپس، امتیاز ریسک با استفاده از نرم افزار arc gis 9.3 در سه سطح ریسک زیاد (08/0-26/0)، متوسط (26/0-44/0) و کم (44/0-62/0) در طول مسیر خط لوله پهنه بندی شد. به منظور مدیریت ریسک محیط زیستی از روش پاپیونی (bow_tie) بهره گرفته شد. این روش قابلیت نمایش ارتباط تمامی مؤلفه های موجود در تحلیل عوامل بالقوة آسیب رسان با اقدامات کنترلی، فعالیت ها و وظایف بحرانی را دارد و روشن ترین تصویرسازی گرافیکی از مدیریت ریسک است. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که 7% از مسیر خط لوله واجد پتانسیل ریسک زیاد (بازۀ امتیاز ریسک 08/0 تا 26/0) است. مؤثرترین عوامل در بروز ریسک نیز ویژگی های طراحی (پتانسیل جابه جایی خاک) و پتانسیل تخریب عوامل ثالث شناخته شد. برای کاهش و کنترل ریسک های شناسایی شده نیز راهکارهای مدیریتی در قالب مدل پاپیونی ارائه شد. از جمله اقدامات پیشگیرانه و کنترلی پیشنهاد شده می توان به ایجاد سیستم هشدار دهنده، عکس العمل مناسب نسبت به تماس ها، استفاده از تجهیزات نگهدارنده، قطع سریع جریان داخل لوله، تخلیۀ فرآورده های داخل لوله، اطلاع رسانی سریع و احیا و بازسازی مناطق آسیب دیده اشاره کرد.